Kuğu

Bir anda gürültülü bir ses herkesin dikkatini çekti. Hemen ardından bir adamın acı dolu çığlıkları duyuldu. Bağıran adamın önünde, başka bir adam ayakta duruyor ve merhametsizce adamı tekmeliyordu. Sahne o kadar dayanılmaz ve insafsızdı ki yüreği zayıf birkaç kişi, bakışlarını başka bir yöne kaydırmaktan başka çaresi yoktu. Dayak yiyen perişan adam, yardım için yalvarmaya başladı.

Onu döven adamın boyu iki metreyi geçiyordu. Kıyafetinin yakasından ensesine doğru yükselen bir kuğu dövmesi vardı. Uzun, gümüş rengi saçlarını at kuyruğu yapmıştı. Yüzü solgundu. Gözlerindeki soğuk ve karanlık bakışlarda çılgınlığın belirtileri vardı. Dudakları yukarıya kıvrılmıştı ve her tekme atışıyla beraber kötücül kıkırdamaları duyulabiliyordu. Herkes onun, kabuslardan fırlayarak gelen bir canavar olduğunu düşündü.

Bu vahşeti izlemeye dayanamayan cesur bir kadın öne doğru çıktı. "Ne yapıyorsun?!" Sesi gergin ve öfkeliydi.

Kuğu dövmeli adam onu fark ettiğinde, önündeki sefil adamı pataklamaya ara verdi. Yüzündeki acımasız sırıtışı bozmadan kadına doğru döndü. Dalga geçerek konuştu. "Hayır, sen ne yapıyorsun?"

Böyle bir cevap beklemeyen kadının şalterleri attı. "Hayır, hayır sen ne yapıyorsun?!!"

Adam gülümsemesini bozmadan, dalgacı ses tonuyla yine aynı cevabı verdi. "Hayır, hayır, hayır sen ne yapıyorsun?"

Kadın: "..."

Kadın, içinden çıkılmayacak bir paradoksa girdiklerini anladığında konuşmaya devam etmeden önce, ilk olarak kendini sakinleştirmesi gerektiğini anladı. Derin bir nefes aldı ve içinden ona kadar saydı.

Kendini biraz yatıştırdıktan sonra rasyonel bir tavırla konuşmaya başladı. "Yoldaş bir soyluya zarar verdiğinin farkında mısın? Eğer soylu olmasaydın cezan idam olurdu. Bu kadar şahit varken bu işten bedava kurtulamayacaksın."

Adam elleriyle etrafını gösterdi. "Bana cezamı kim verecek? Hadi tatlım, bana öyle bakma. Gerçekten de merak ettiğim için soruyorum."

Kadın, başının ağrıdığını hissedebiliyordu. Gerçekten de şu anki durumları sıradışıydı. Yine de önündeki insan yabanisinin istediği her şeyi yapmasına izin veremezdi.

"Neden bir anda bu zavallı adamı dövmeye başladın? Aranızda bir anlaşmazlık mı geçti?"

Adam cıkladı. "Ondan nefret ediyorum."

Kadın afallayarak ona baktı. "Ne?!"

Adam dalgacı gülümsemesini tekrar gösterdi. Bakışlarını kendi ellerine indirdi. Döverken temiz bir iş çıkaramamış, elleri ve üzerine kan bulaşmıştı. Elinin tersini ağzına yaklaştırdı ve dilini çıkararak üstündeki kanı yaladı. İşini bitirdikten sonra ona bir uzaylıymış gibi bakan kadına tekrar döndü. "Kulaklarını bir ara doktora göstermeyi unutma, tatlım. Ayrıca buradaki herkesin eşit olduğunu sanıyorsan çok yanılıyorsun." 

Bakışlarını Balian ve Adlee'nin üzerine kaydırdı. Balian ve Adlee, kaşları çatılmış bir halde olanları izliyordu. Adam, kısa bir süre onlara dik dik baktıktan sonra kadına geri döndü.

Kadının bir anda kaşları çatıldı. Küplere binerken mantık çevrçevesinden ayrıldığını hissetti. Tam adama cevap verecekken adam parmağını kaldırarak kadının dudaklarını engelledi. "Doğrusunu söylemek gerekirse, tatlım. Ne söyleyeceğin zerre kadar umrumda değil."

O sırada adamın başının üzerinde holografik bir kuğu belirdi. Kuğu kanatlarını açmıştı. Gösterişli güzelliğini herkese gösteriyordu. Adamın gülüşü genişledi. "İşte geldi."

Adam karşısına dalgın gözlerle baktı. Sanki orada sadece onun görebileceği bir şey vardı. Derken sarı saçlı, on dört yaşlarında gözüken bir çocuk kalabalığın içinden fırlayarak adama doğru koştu. "Lanet olsun sana, Ferris! Niye herkesin dikkatini üzerine çekiyorsun?"

Kuğu dövmeli adam, küçük çocuk tarafından azarlanmayı umursamadı. İki omuzunu kaldırarak adamsendeciliğini gösterdi. "Cygnus'un daveti geldi."

Sarı saçlı çocuk, Ferris'in kolundan tutarak kendine çekti. "Hadi gidelim, o zaman."

Adam kadına geri döndü. Önceki umursamaz tavrının tam aksine kibar bir beyefendi imajı vererek eğildi. "Hasta la vista, bebeğim." Bunu söyledikten sonra, yanındaki sarı saçlı çocukla birlikte kayboldu. Geriye sadece kafası karışmış bir kalabalık bıraktı.