Manga Tavsiyesi - Yakusoku no Neverland

 

Puan: 10/10

Yazar: Kaiu Shirai

Çizer: Posuka Demizu

Tür:

Gizem, Psikolojik, Bilim Kurgu, Shounen, Korku,

Tanıtım:

Emma ve arkadaşları, yüksek yaşam standartlarına sahip bir yetimhane de yaşayan yetimlerdir. Kurallar sıkı olsa bile, bakıcıları oldukça naziktir. Birbirleriyle hiçbir kan bağları olmamasına rağmen bakıcılarını anne, arkadaşlarını da kardeş gözüyle görürler. Bir aile çatısı altında yaşıyormuş gibi hisseden çocuklar için temel bir kural vardır; Yurttan dışarı çıkmaları yasaktır. Bu yasağın arkasındaki çarpıcı gerçeği öğrenen, Emma ve arkadaşı acaba ne yapacaktır?

Benim Görüşüm:

Bu serinin ilk çıkmaya başladığı günü hatırlıyorum.  Çizimleri, hikaye planlaması ve anlatışıyla beni daima büyülemişti. Ancak güncel seri takip etmenin zorluğuyla unutup yoluma devam ettim.

Seri Türkçe olarak satılmaya başladığında ilk iki cildi aldım ama okumadan kenara attım. Canımın sıkıldığı bir gün yavaş yavaş iki cildi de okudum. Her gün devam ciltleri çıktı mı diye kontrol etmekten yorulduğum da ise açıp tüm seriyi okudum. 

Yorumum mu? Kesinlikle epik bir şaheser. Hikaye planlaması, karakter tasarımı, aksiyonu ve diğer her şeyiyle tamamen soluk kesiciydi. Nefesimi tutarak okuduğumu bile nefessiz kalana kadar anlamıyordum.

Ağladım, güldüm, şaşırdım kısacası bana tadabileceğim her duyguyu tattırdı. Ama sanırım en çok şaşırdım. 100. bölümlere geldiğimde her bölüm arkası yarın olarak bitiyordu ve ben her bölüm "Nani!!" diye kalakalıyordum.

En tatlı bulduğum karakter Norman'dı ancak en sevdiğim karakter Emma idi. Seriyi okurken sırayla bu ikisine saydıran, küfreden, ölmesini dileyen yorumlar gördüm. Bu nefret nereden geliyor anlamadım? İkisi de hayatta kalmak için uğraşan küçücük çocuklar. 

Bana göre her şey mükemmeldi.

Ayrıca seriyi okurken animenin ost'larından da dinledim.

Fan art:

Norman: Hihihi
Emma: Sen miydin Norman'ıma yan bakan?
Ray: Emma çekilsene iyi vuramıyorsun. İlk önce gözü parçalarsan hemen ölür.

Emma: Nooormaan, Raaay. Annemiz bizim için atkı örmüş. Hadi birlikte takalım. Ray ilk sana takıyorum sonra Norman'a en son da beeen :D hehehehe

Yerim seni yaaaav <3

Don: Olay yerinden aktarıyoruz. Son dakika haberleri!! Norman tüm ekomomiyi ele geçirdi ve elindekilerinin hepsini Emma'ya veriyor. Ray tamamen umutsuzluğa düştü. Yanımda mazlumlardan biri Gilda var.
Gilda: Lütfen bize yardım edin! Norman'ı durdurun!

Norman: Emma sağındaki hedef 3.5 saniye sonra yukarıya bakacak. Oradan bir kuşun uçtuğunu gördüğü için kafasına pislenmesinden korkacak. Eliyle kafasını korumak için siper alacağı sırada taşıdığı paket sola sallanacak. Sen karşısına çıkarak komik bir espri yap. Bunun sonucunda tamamen şaşkınlığa uğrayacağı için bir adım geri çekilecektir. O zaman Ray'in görüş alanına girer. Ray sen paketin 5 cm yukarısına ateş aç. Çünkü Emma'dan kaçmak için hemen arkasındaki balkona tırmanmaya çalışacak.
Ray ve Emma: Anlaşıldı.

Biliyorum... Üzgünüm...

Çok üzgünüm...

Daha çok üzgünüm...

Lucas ve Yuugo çok şefkatli ve iyilerdi. Ah kalbim 

Bence yazar şöyle bir düşünceyle seriyi oluşturdu. Öyle karakterler yapayım o kadar tatlı olsunlar ki okuyucular onları yemek istesinler :D

Spoiler!!

İşte yazmayı en çok sevdiğim kısım <3

Azıcık daha yazar ve çizeri övmeden yazıma devam etmek istemiyorum. Çizer o kadar ayrıntılı ve güzel çiziyor ki okuduğunuz her sahne kafanızda mükemmel bir şekilde canlanıyor. Yazar ise hikayeyi sonunu düşünerek kurgulamış bu da okuyucunun sonuna kadar gizemlerin çözülmesi için beklemesini ve çözülse bile farklı soruların cevaplarını aramasını sağlıyor.

Bana göre acayip tatmin edici bir mangaydı.

İlk iki cildin elimde olduğunu söylemiştim. Diğer ciltler de çıkınca kesinlikle alacağım. Vereceğiniz paranın karşılığını verecek bir manga.

Isebella'nın beni şaşırttığı sahne buydu. Emma'nın bacağını kırmasını ve Norman'ı çaresiz bırakmasını hiç beklemiyordum.

Norman'ın ölmesini seri boyunca hiç istemedim. Eğer seride gerçekten böyle bir sahne olsaydı işte o zaman hüngür hüngür ağlardım.

Bu sahnede ben de Emma'nın aptallık yaptığını düşünmüştüm ama kim onu suçlayabilir ki? Norman gidiyordu. :(

Ray ve Emma gibi arkadaşlarınız varsa kafanıza estiği gibi davranmamalısınız. :D

Bu sahneye kadar beni bile kandırmışlardı. :D Sol köşedeki kutu mükemmel <3

Ne yalan söyleyeyim be hiç beklemiyordum. Isebella'nın Ray'in gerçek annesi olmasını...

Ben de... ben de Norman'a inanmıştım. Onun yaşamak isteğine, Emma ve Ray ile birlikte olma isteğine... Ah, Norman!

Havalı olduklarını kim reddebilir ki?

Yuugo... Yuugo ve Lucas serideki favori karakterlerimdendi :(

Sonuna kadar savaşarak ne kazandıysanız her şeyi birlikte başardınız. Şu ana kadar bir mangada bu kadar bütünlük, bu kadar birlik ve beraberlik görmedim. Emma yapmak istediği her şeyi en az kayıpla yaptı. O kadar az kişi kaybetti ki okurken şaşırıp durmadan duramadım. Sonunda ise başardılar

.

Bu karakter sadece çok güzel <3 Aisha 

Norman'ı her gördüğümde içim yanıyordu. Neler çektiği, özlemi, acısı ve üzerine binen sorumluluğu.... Norman ben senin için de ağlayacağım. :'(

Emma serinin başından beri tatlı, zeki ve cesur olarak kaldı. En sonuna kadar çok havalıydı.

Doğrusunu söylemek gerekirse Ratri Klanından nefret ettim. çocukları insan, yaşayan birvarlık olarak görmeyip de sadece onları hayvanmış gibi yiyecek olarak şeytanların tabağına sunmalarından, onların da insan olduğunu reddetmelerinden, haptıkları ihanetlerden... Her şeyden... Ancak Emma ve diğer herkes o kadar ince ve dürüstler ki onu bile bağışladılar. İçim yanıyor yaa.

Mükemmel!!

Bir antagonistin bile ölümüne ağlamamız yazar bizim psikolojimizi ne kadar iyi anladığını gösterir. Ben Isebella'dan hiç nefret etmemiştim. Ama sonunda onu sevmemizi sağladı. Emma'yı korumasını hiç beklemiyordum. 

Sonu bittersweat olsa da Emma'yı bulmalarına ve yine birlikte olacakları için çok mutluyum. Bana göre bu seri tam anlamıyla mükemmeldi.