Stardust 1. Bölüm

Garrus elindeki plakete baktı. Tamamen gümüşten yapılmıştı ve ışıl ışıl parlıyordu. Üzerinde ise sevdiği, değer verdiği tek kadının ismi yazıyordu. Kalbinin acıdığını hissetti. Derin derin nefes almaya başladı. 

Arkasında Normandy mürettebatı tek sıra halinde dizilmişti. Joker kendini tutamamış ağlıyordu. Garrus, Shepard'ı son görüşünü hatırladı.

***

Birlikte Catalyst'e ulaşmak için koşuyorlardı ve Reaper ise sürekli ateş ediyordu. Her şey karmaşa içindeydi. Bir an Reaper, Shepard'ın yakınındaki bir tanka ateş etti ve tank uçarak Shepard'a doğru gelmeye başladı. Shepard ustaca ondan kaçındı hemen ardından arkasına dönerek baktı. Tank Garrus ve Liara'nın üstüne doğru gidiyordu. İkisi de zamanında çekilse de tank yere değer değmez patladı ve ikisini de yaraladı.

Shepard hemen onlara doğru koştu. Garrus'u kolundan destekleyerek güvenli sayılabilecek bir yere doğru çekti. Hemen kulaklığını tutarak konuşmaya başladı.

"Normandy duyuyor musun? Yardım gemisine ihtiyacım var. Hemen şimdi!"

"Burada ağır kayıp veriyoruz, Komutanım." Kulaklıktan gelen birkaç cızırdamayla sinyal kesildi. Shepard sürekli sağına soluna bakıyor, ne yapması gerektiğini düşünüyordu. Joker'in sesi kulaklığında duyuldu.

"Buradayız, Komutanım."

Gemi yaklaşınca Shepard tekrar Garrus'un kolunu boynuna attı ve onu gemiye doğru sürükledi.

"Hadi!"

Liara içeri doğru koşarken bir an Shepard durdu ve Garrus'u ona doğru iterek konuştu.

"İşte al onu."

Garrus hemen itiraz etti. "Shepard!"

Shepard onu duymazdan geldi. "Buradan hemen gitmen gerekiyor."

"Ve sen de benimle dalga geçiyor olmalısın."

"İtiraz etme, Garrus."

"Sonuna kadar bunun içindeyiz."

Shepard ileri doğru bir adım attı ve sesindeki tonlama değişmişti. "Burada ne olursa olsun seni sevdiğimi bil. Daima seveceğim de." Ellerini Garrus'un yanağına koydu ve sanki kaybetmek üzereymiş gibi onun gözlerine baktı.

"Shepard, ben... de seni seviyorum."

Yavaş yavaş Shepard geriye doğru çekildi. Ama asla gözlerini Garrus'un üzerinden ayırmadı. Bir an arkasındaki Reaper' a baktı. Reaper'a kıyasla bir karıncadan daha küçüktü. Eğer şimdi Reaper'ı durduramazlarsa galaksideki tüm organikler, tüm yaşayan ırklar yok olacaktı. Arkasını döndü ve bir anda bağırdı. "GİT!"'

***

Garrus inanmak istemiyordu... Ölü bir Shepard'a inanmak istemiyordu... Shepard daha ölemezdi. O ki, Saren'i durdurup Konseyi kurtarmış, Quarianlar'ın ana vatanına geri dönmesini sağlamış, Genophage'i iyileştirmiş ve turian ordusuyla kroganların birlikte çalışmasını sağlamıştı. Tüm galaksinin başına gelmiş en iyi şey şimdi ölmüş müydü? 

Etrafındaki herkes onun elindeki plaketi anıt duvarına asmasını bekliyordu. Shepard'ın sevgilisi olarak bu görev onundu. Garrus duvara bir daha baktı. David Anderson'un ismi orada asılıydı. İçinden düşünmeden edemedi. 'Bu savaşta çok fazla kayıp verdik.'

Herkesin başı öne eğikti. Savaş bitmiş, Reaper yok edilmiş olsa da şu anda kimse zaferin sevincini yaşayamıyordu. Gelecek nesiller Shepard'ı bir kahraman olarak anacaklardı ancak bu tek bir insanın başardığı bir zafer değildi. Tehdit altındaki tüm organik yaşam formları hayatta kalmak için elinden geleni yapmıştı. Bu zaferde her bir ırkın imzası vardı. Gethlerin bile... 

Garrus elindeki plaketi sanki asmaktan vazgeçmiş gibi indirdi. Arkasını döndü ve mürettebata hitaben konuşmaya başladı.

"Ben inanmıyorum. Shepard ölmüş olamaz."

Liara da onunla aynı fikirdeymiş gibi hemen kafasını sallarken gözyaşlarını sildi. "Shepard güçlü bir komutan olmasının yanı sıra iyi bir asker de... Hayatta kalmanın bir yolunu bulmuştur."

Joker kendisini biraz sakinleştirdi. "Crucible aktifleştiğinde oluşan patlamayı unuttunuz mu? Shepard bile olsa o patlamadan sağ çıkmasının hiçbir yolu yok." Joker ne kadar reddetse de içinde bir ümit çoktan yeşermişti. Ya Shepard hala hayattaysa?

Tali biraz daha rasyonel bir öneri ileri sürdü. "Eğer yaşıyorsa acele etmemiz gerekmez mi? Sonuçta onu bizden başka kim kurtarabilir?"

Joker çoktan Normandy'e doğru yürümeye başlamıştı. Arkasını dönerek Garrus'a parmağıyla işaret etti. "Ben Jeff "Joker" Moreau, Normandy'nin pilotu olarak Garrus Vakarian'ı Normandy'nin geçici kaptanı olarak atıyorum."

Garrus şaşırmış gözüküyordu. "Ama bu bir Birlik gemisi."

Joker bir anda kahkaha attı. "Etrafında Birlik'ten birini görüyor musun? Tamam Kaidan olabilir-"

"Hey!"

"-ama hepimiz Shepard'ın mürettabatıyız değil mi?" Joker arkasını dönerek mırıldanmaya başladı.

Garrus onun ne kadar garip biri olduğunu düşünmeden edemedi. Artık sıra bozulmuştu ve herkes Normandy'ye doğru yürüyordu. Garrus'un yanından geçerken de onun sırtına vuruyorlardı. Takımın morali aniden yükselmişti. Garrus elini kalbine götürdü ve içten bir şekilde diledi. 'Shepard lütfen yaşa.'

***

Dünyanın ekseninde Catalyst'in içi kokuşmuş ve kanlı cesetler ile doluydu. İçerisi karanlık ve aşırı soğuktu. Ama Catalyst'in kontrol panelinden gelen hafif bir ışık etrafı loşlaştırıyordu. Her şey hareketsiz gözükse de dikkatli bir izleyici bir şeyin inip kalktığını görebilirdi. 

Eğer hareket eden şeye yaklaşırsa onun bir N7 zırhı olduğunu fark ederlerdi.

Sonraki Bölüm