Znolensfolens

 I’m Only a Stepmother, but My Daughter is Just so Cute! 7. Bölüm Bu Blanche idi. Kendi tarafında bir hizmetçiyle koridorda ayakta dururken omuzlarımın üstünden bir bakışla onu izledim. Onun giydiği pembe elbisesinin görünüşü elimdeki parçalanmış elbiseyle aynıydı, bunu görünce gözlerim tekrardan gözyaşları ile doldu. Blanche’ın önünde ağlamak istemedim bu yüzden gizlice gözyaşlarını sildim. “ İyi misin, Blanche?” “Evet, Bayan Abigail. Ama um, bu...?” Blanche oyuncak bebeğin elimde kalan parçalarına bakıyordu . İlk kez bakan biri bunun bir tavşan olduğunu söyleyemezdi. Şimdiki hali eski ihtişamının sadece bir gölgesiydi. “Bu...” Ne söylemeliydim? Olabildiğince üzüntümü hissettirmeden cevap vermeyi istedim ama bir anlık tereddüt ettim. “Sana küçük bir oyuncak bebek vermek istedim, ancak biraz dağıttım ve pamuklar her tarafa dağılmış gibi görünüyor.” Bu açıkça bir yalandı. Oyuncak bebeğin keskin bir nesneyle yok edildiği apaçık belliydi. Sadece bu da değil, h

 I’m Only a Stepmother, but My Daughter is Just so Cute! 6. Bölüm Blanche'ın parlak tebessümü aşırı güzeldi. Daha önce onu böyle gülerken hiç görmemiştim. Eğer tebessümlerin  kendilerine ait bir sıcaklığı olsaydı, onunki muhtemelen bahar sıcaklığı olurdu. İzleyenlerin kalplerinde çiçekler açtıran bir gülümsemeydi. Aferin, ben! Yürü kızım!  Bunun Blanche'ı çok mutlu yaptığını düşünmek... Norma'nın bile yüzünde anne gülüşü vardı! O andan sonra, koridorun sonundan biri bağırdı, “Prenses Blanche! Ölçülerinizi almamız gerekiyor!” Bu Bayan Jeremie idi. Blanche ürküp dinginliğini kaybetti ve hemen telâşlanmaya başladı. “U-um, bence gitmem gerekiyor.” “Elbette, ayrılabilirsin.” “B-bir dahaki seferi sizi kıyafetlerle karşılayacağım...!” Blanche bana zarifçe reverans yaptı, hafifçe telaşlıydı ama yine de doğru yapmıştı. Sonra misafir odasına geri döndü. Ayaklarının zemindeki ilerleme şekli sanki bastığı yerlerde çiçekler açtırıyordu. Aww, ne kadar şirin . Bl

I’m Only a Stepmother, but My Daughter is Just so Cute! 5. Bölüm Modern çağ standartlarına göre bile, bu tasarım oldukça... cesurdu. Bu çağda böyle bir şey görebileceğimi düşünmek... Elbise çeşit çeşit renkli ipekleri kullanıyordu: Kırmızı, turuncu, sarı, yeşil, mavi, çivit mavisi ve menekşe. Tasarımın ilham kaynağı gökkuşağı gibi görünüyordu. Cafcaflı renk kombinasyonunun yanı sıra, elbisenin şekli de dikkat edilmesi gereken bir şeydi. Omuzlardaki vatkalar, içlerine karpuz saklayacak kadar büyüktü ve yakada aslan yelesine bezeyecek kadar büyük bir kürk vardı. Tasarımcı şimdi bunun en rağbette olan şey olduğunu söylemişti, ama bence buraya satılamayan çöplerinden kurtulmaya gelmişti... Bayan Jeremie cevapladı, “Bu oldukça iyi gözüküyor.” Ne?! Neredeyse öfke içinde odaya dalacaktım. Blanche'e o kadar iğrenç bir şeyi giydirmeyi mi düşünüyorsun? Eğer Blanche onun kadar korkunç bir şeyi giyerse... Hala sevimli olurdu! Evet. Blanche ne giyerse giysin çok şirindi

 I’m Only a Stepmother, but My Daughter is Just so Cute! 4. Bölüm Abigail'in yeni bir sayfa açmış olması çok olası görünüyordu. Geçmişte, Clara böyle saçma sapan konuşsaydı, Abigail kesinlikle küplere binerdi. Hayata geri döndükten sonra bir şeyler değişmişti, ama... Norma yüzünde çetrefilli bir ifadeyle Abigail'i izlemeye devam etti. Abigail'in mor gözlerinin Clara'nın kulaklarına dikilmiş olduğunu fark etti. “Clara.” demeden önce dik dik baktı. “Evet, Majesteleri?” “Küpelerin çok güzel.” Clara saçlarının altına saklandı mavi küpeler giyiyordu. Norma 'nın eli ayağı dolaştı. Clara, seni aptal! Sana aksesuarların yasaklı olduğunu söylemiştim! Abigail Clara' ya cevap verirken sırıttı, yüzü cehennemdeki bir şeytanı andırır gibi büküldü. Clara onun gülümsemesini gördüğü anda yaptığı hatayı idrak etti. “B-Ben çok üzgünüm. Yemin ederim bir daha asla küpe takmayacağım!” Clara gözle görülür biçimde soldu, ve hızlıca küpelerini çıkarmayı denedi. Ace

I’m Only a Stepmother, but My Daughter is Just so Cute! 3. Bölüm   Şaşkınlıktan ağzım bir karış açık kalmıştı. A-afedersin? Cidden Abigail'in kendisini öldürmeyi denediğini mi düşünüyordu? Geçmişte dikkat çekmek için Abigail'in çılgınca şeyler yaptığını reddedemedim, ama peşin peşin bu kadar şüphelenmek çok fazlaydı. Evet, geçmişte hastaymış gibi davrandı! Ve evet, kendisini boğmayı denedi! Ve yine evet, zehir de içti, fakat! ...Peki, sözlerimi geri alıyorum... Evet, bu sonuca varmak tamamen anlaşılabilir bir durumdu. Ben bile ondan şüphelenmeye başlamıştım. Neden Abigail' in arkasında bıraktığı pisliği temizlemek zorundayım ki? Kızgınlığıma rağmen, öfkemi geçiştirdim, geleceğimi geliştirme çabalarımın etkilenmesine izin veremezdim. “Kabul ediyorum, senin dikkatini çekmek için yaptığım... bir çift yaratıcı dalavereden suçluyum.” “Bir çift?” “ Bir kaç... ” “Bir kaç?” “N-neyse ne işte! Bu kez, sebep ben değilim.” Sakin imajımı korumak için