Sensizlik

Beni beklediğini sanarken gittiğin kilometreleri saymaya başladım.

Yalnızlığımı bana tamamen unutturduktan sonra tekrar hatırlamama izin verdin.

Asla atmayacağın bir mesajı beklemekten beni yordun, tükettin.

Sessiz ve melankolik hayatıma geri döndüm işte...

Hiçbir şey olmamış gibi davranmaya da...

Hayatıma girdiğin anı hatırlıyorum.

Renklerin ve seslerin ne kadar canlı olduğunu,

Mevsimlerin bahara döndüğünü,

Buz kesen kalbimin eridiğini...

Bana hissetmeyi tekrar hatırlatmıştın.

Kalbim duygularını tekrar geri kazanmıştı.

Üzüntü, kıskançlık, öfke, hayal kırıklığı...

Sevinç, huzur, teslimiyet, neşe...

Umursamıyorum

Ama neden hala canım acıyor?

Znolensfolens